Που την Τρίτη που πέρασε, άρχισα να εκτιμώ τη ζωή -ακόμα παραπάνω.
Που την Τρίτη που πέρασε, νοσηλεύκουμαι στο νοσοκομείο.. Ίιιιισια που γλύτωσα το θάνατο -απ'όσο μου είπαν οι γιατροί.
Που το πουθενά, έσπασε το τυφλό μου, εγέμωσεν με πύο ούλλη η κοιλιακή χώρα τζιαι Υ-Π-Ο-Φ-Ε-Ρ-Ω.
Σήμερα εφέραν μου το λαπτοπ μου γιατί εμέτρησα ήδη ούλλα τα σημάθκια πας τους τοίχους τζιαι τα πλακάκια του πατώματος.
Σήμερα εκατάφερα να σηκωστώ μόνη μου, να λουθώ μόνη μου τζιαι να πάω τουαλέτα μόνη μου. Νιώθω γιαγιά.
περαστικά αν και αυτά στο τέλος της ημέρας είναι που μας κάνουν να εκτιμάμε αυτό που έχουμε..
ReplyDeleteότι καλύτερο
Περαστικά ντήαρ! :)
ReplyDeleteΞέρεις το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη που λέει:
"τα γόνατα μου κάνουν χρίτσι-χρίτσι...μεγαλώνω";
Ξέρεις πόσα χρόνια έshει που κάμνουν χρίτσι-χρίτσι τα γόνατα μου;
!yikes!
ReplyDeletetake care kai perastika sou re poulli!!!
Ου φακ :/
ReplyDeleteΚαλήν ανάρρωση :)
Περαστικά!
ReplyDeleteκορούα μου, περαστικά σου!
ReplyDeleteευτυχώς όλα καλά...
θέλεις να σου φέρουμεν τίποτε?
τρώεις παγωτά όπως για τις αμυγδαλές?
xx
περαστικα!!!
ReplyDeleteεν ήξερα το βλογκ σου διαβάζω το τωρά τζε γελώ πολλά:)
Περαστικά σου τζιαι μεν νιώθεις γιαγιά. Αφού έσιεις laptop :)
ReplyDeleteέγιανες?
ReplyDeleteέμεινα με το παγωτό τζαι καρτερώ να μου πεις
@ All
ReplyDeleteΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.
@ Neerie
Χαχαχα εν εζούμισεν 'κόμα; :)
'Ηρτα σπίτι προχτές, αναρρώννω δαμέ. Θέλω 'κόμα μέρες ώσπου ν'αποβάλω ούλλα τα υγρά/αέρια τζι'ώσπου τα έντερα μου να φέρουν τα σύγκαλλα τους. Εκαταγ*μησεν τα η μόλυνση =/